مولا
Mola
چه صدایی است صدای دهل و طبل عزایش چه نوایی است نوایی که بلند است برایش به تن پیر و جوان رخت سیاه است و در این جاده ی پر نور چه شوری چه شعوری چه حضوری که سرآغاز قیامش نجف حضرت حیدر و سرانجام صعودش به سلامی است مزین که به ارباب دو عالم برسانی کربلا چیست ؟! وَ این قلب تپیده است که ما زنده بمانیم کربلا چیست ؟! زمینی که در آن فطرت خود را نفروشند به یک دانه گندم همه ی عزت خود را کربلا چیست ؟! همه ی خلق جهان آمده اند غم بزدایند در این رود خروشان همان قصه ی دیروز در این روز ستمکار سوار است به افکار و گرفته است مسلسل سوی کودک نه یکی بلکه هزارند که قربانی فرعون زمانند آی انسان معاصر، درد با توست مجاور کربلا را نه به تاریخ که با دیده ی بیدار ببین شمر را، حرمله را در کت و شلوار ببین غزه آن بانگ بلند است که از خواب بخیزی غزه تصویر رسایی است که از شر بگریزی کربلا پیش روی ماست مجسم وَ شده لشکر ارباب مصمم اربعین است کنون خط مقدم تا به دنیا برسانیم پیامی ز امامی که شهید است الا اهل جهان موسم فریاد رسیده است بر سر حل معما به تحیر، به تماشا به دو راهی که رسیدیم چه دیدیم یک طرف راه زر و زور و ریاست یک طرف راه حسین است همان راه سعادت انتخابش همه در دست من و توست من و تو که در این راه بمانیم و یا دل بدوانیم در آن چاه هلاکت پیر ما گفت که از کرب و بلا میگذرد قدس همه پای پیاده در این گرمی جاده چنان رود روانیم که سلامی برسانیم به آن جلوه ی والای محبت به آن شاه کرامت به آن ماه سعادت که حسین است هر عمودی که در این راه شمردیم از یاد نبردیم که سربازی فرزند تو امروز وظیفه است وه چه نزدیک شده لحظه دیدار شود صبح پدیدار و رسد یار چه زیباست رهایی زمین از ستم و درد و سیاهی هی آی انسان معاصر، درد با توست مجاور کربلا را نه به تاریخ که با دیده ی بیدار ببین شمر را، حرمله را در کت و شلوار ببین غزه آن بانگ بلند است که از خواب بخیزی غزه تصویر رسایی است که از شر بگریزی کربلا پیش روی ماست مجسم وَ شده لشکر ارباب مصمم اربعین است کنون خط مقدم تا به دنیا برسانیم پیامی ز امامی که شهید است الا اهل جهان موسم فریاد رسیده است